માતાપિતા ને ગુમાવ્યા ને હજી 6 દિવસ જ થયા પરંતુ હિંમત હારી નહીં, બીજા દર્દીઓ ના જીવ બચાવવા પાછી લાગી ગઈ કામે
પી.ડી.યુ. મેડિકલ કોલેજની બીજા વર્ષમાં અભ્યાસ કરતી અપેક્ષા મારડિયાએ માતા પિતા ગુમાવ્યાને થોડો જ ટાઈમ થયો છે, છતાં જે વ્યવસાય સ્વીકાર્યો છે તેને સમર્પિત બની હાલની પરિસ્થિતિમાં અન્ય લોકોના માતા પિતાને મદદરૂપ બનવા સામેથી ફટાફટ નોકરી એ લાગી ગઈ.
અપેક્ષાએ કહ્યું કે માત્ર માતા-પિતા હવે રહ્યા નથી, જેનું મને ખુબ જ દુ:ખ છે. આ દુ:ખને ભૂલાવીને પણ માનવજાત ઉપર આવી પડેલી આ વિકટ પરિસ્થિતિમાં હું અન્યોને મદદરૂપ થવા માંગુ છું. કોરોના સંક્રમણથી અન્ય લોકોના માતા – પિતાને બચાવીને મારે મારા માતા – પિતાને સાચી શ્રદ્ધાંજલિ આપવી છે, તેમ જણાવે છે અપેક્ષા. અનેક ગંભીર દર્દીઓનો અને તેમના પરિવારજનોનો જયારે મેડિકલ ટીમ પર ભરોસો છે, ત્યારે તેમની અપેક્ષા પરિપૂર્ણ કરવી જોઈએ, તેવું સમજી તા. 27 એપ્રિલ થી સમરસ કોવીડ સેન્ટર પર ફરજ બજાવવાનું અપેક્ષાએ શરુ કરી દીધું છે.
દર્દીઓના રિપોર્ટ્સ, ઓક્સિજન લેવલ ચેક કરવું, દવા આપવી, દર્દીના શિફટિંગ તેમજ અન્ય કામગીરીમાં મદદ માટે લાગી ગઈ.
પોતાનો પ્રથમ અનુભવ જણાવતા અપેક્ષા કહે છે કે, હાલમાં જ એક ગંભીર દર્દીને પી.ડી.યુ ખાતે શિફ્ટ કરવા સમયે દર્દીની સાથે એમ્બ્યુલન્સમાં સાથે જઈ દેખભાળ કરી, એટલું જ નહિ દર્દીને વેન્ટિલેર પર મૂક્યા ત્યાં સુધી મદદરૂપ બની. હાલ એ દર્દીની હાલત સારી છે. જે તેના માટે આનંદની ક્ષણો હોવાનું અપેક્ષા જણાવે છે.
અપેક્ષાના પિતાજી 6 એપ્રિલ ના રોજ અને માતા 10 એપ્રિલના રોજ કોરોનાના કારણે અવસાન પામતા તેના પર અપાર દુ:ખ આવી પડ્યું, સાથે 10 માં ધોરણમાં ભણતા નાના ભાઈના ઘડતરની પણ મોટી જવાબદારી આવી ચડી છે. આવી કપરી પરિસ્થિતિમાં તેણી ધારત તો ફરજનો અસ્વીકાર કરી શકે તેમ હતી, પરંતુ તેણે ફરજને પ્રાથમિકતા આપી.
દુ:ખી રહેવાને બદલે દર્દીઓની સારવારમાં જીવ રેડી દીધો હોવાનું સમરસ અધ્યક્ષશ્રી ચરણસિંહ ગોહિલ અને સિનિયર ડોક્ટર્સની ટીમ જણાવે છે.હાલ સમરસ ખાતે અનેક દર્દીઓની વચ્ચે ખુબ વિશ્વાસ અને હિંમતનું પ્રેરણાદાયી ઉદાહરણ પૂરું પાડી અપેક્ષા તેના કામમાં નિપુણતા મેળવી રહી છે. અપેક્ષા જેમ જ હાલ તબીબી વિદ્યાર્થીઓ જરૂરિયાતના સમયે દર્દીઓને બચાવવાની તેમની ફરજ અદા કરી સાચા અર્થમાં કોરોના વોરિયર્સ સાબિત થઈ રહ્યા છે.
